Wanneer verbetert de verpleeghuiszorg in Nederland???

Vanmorgen werd ik door mijn dochter gebeld. 'Mam, ik stuit zojuist toevallig op een aflevering van Zembla, over de verpleeghuiszorg in Nederland.' Meer had ik niet nodig. Ik zette, geheel tegen mijn principes in, 's morgens de televisie aan en ging weer even terug in de tijd. Vorig jaar juli overleed mijn moeder op 88-jarige leeftijd. Een prachtige leeftijd, zeker. Maar haar laatste jaren waren vreselijk. Ook zij stond namelijk, net als de hoofdpersonen in de Zembla-aflevering en nét zoals zoveel ouderen in Nederland, bloot aan de slechte verzorging van het verpleeghuis.

De rillingen liepen over mijn rug toen ik een dochter hoorde vertellen over haar moeder die ze steeds weer met ontlasting onder de vingernagels aantrof. En over de keer dat ze haar moeder zonder ondergoed of luier in haar eigen opgedroogde poep in een stoel vond. De slechte hygiëne: hoe herkenbaar. Niet uit onwil, maar uit onmacht. Er is te weinig personeel.

'Wij hebben 24 uur per dag, 365 dagen per jaar iemand op de woonkamers', vertelde de locatiemanager trots op camera. En dat terwijl ik zojuist nog beelden zag van een oude vrouw die door een demente mede-bewoner in elkaar was geslagen. Iets wat niet hoort te gebeuren als er toezicht is. Oud-medewerkers vertelden dat er slechts één personeelslid voor drie woonkamers werd ingezet. 'Ik ben er niet van op de hoogte dat u met personeel hebt gepraat', was het niet te volgen antwoord van de in het nauw gedreven locatiemanager. Ik kreeg de neiging de vrouw door het beeldscherm heen aan te vliegen. Wat een verdriet zit er toch nog bij me!

En dan de inspectie. Die vindt dat ze een goed beeld krijgt van de situatie als de inspectie een week van tevoren wordt aangekondigd! Hallo!?! In welke wereld leven jullie? Weer word ik boos.

De kinderen klagen. Terecht. Zij leveren uit liefde al hun vrije tijd in om, net als ik jaren heb gedaan, zoveel mogelijk te voorkomen dat hun vader of moeder aan hun lot wordt overgeleverd. Maar een dag telt maar 24 uur. En in die 24 uur heb je ook nog je werk, je eigen kinderen, kleinkinderen misschien… Over hobby's ga ik het maar niet eens hebben. Dat is al bijna overbodige luxe! Vakantie nemen deed ik slechts zo nu en dan, maar nooit met een goed gevoel. Je schiet permanent tekort. Die constante zorgen om je vader of moeder. Zorgen die het verpleeghuis niet bij je weg kan nemen.

De dochter in de Zembla-aflevering had uit onmacht de krant opgezocht. Iets waar ik ook meerdere malen aan heb gedacht. Kort na het artikel in de krant kreeg ze een brief van het verpleeghuis. Ze had met het stuk ernstige schade aan de instelling toegebracht, en bij herhaling zou de samenwerking worden verbroken. Waar zit het hart van de persoon die zo'n brief schrijft???

Misselijk en met tranen in m'n ogen zette ik net de televisie uit. Alles komt weer even boven. Ik ben blij dat mjin moeder rust heeft. Maar hoeveel beter zouden haar laatste jaren kunnen zijn geweest als de politiek voor eens en voor altijd werk maakt van onze ouderen. 180 euro per dag was mijn moeder ze waard. Wat mij betreft mag daar voor alle ouderen in Nederland een 0 achter!!!   

Hier kunt u de foto's zien die een dochter van haar moeder in verpleeghuis Novawhere in Purmerend maakte. Ook kunt u hier de aflevering terugzien.

Lees ook:Colombia heeft zijn eigen Fritzl
Lees ook:Verboden liefde?
Lees ook:Oma (58) in verwachting van haar eigen kleinkind
Lees ook:Verkeersopstopping door geboorte baby op snelweg A12
Lees ook:Oudejaarsavond vier je met je ouders