Mijn excuses aan alle pittbulls, rottweilers en andere alom gevreesde hondenrassen. Op de nieuwe lijst met te mijden honden moeten eigenlijk de kleine keffertjes bovenaan staan. Want niet alleen maken die het meeste lawaai, ze zijn ook het agressiefst. Dat blijkt uit een onderzoek van de universiteit van Pennsylvania. Wetenschappers ondervroegen ruim 6.000 hondenbezitters en stelden op grond daarvan een hitparade van agressieve honden op, waarop 33 rassen zijn vertegenwoordigd. Onbetwiste koploper is de tekkel of 'worstenhond', want niet minder dan 1 op de 5 exemplaren van dit ras heeft ooit een voorbijganger gebeten of getracht te bijten. Een even groot percentage bindt soms de strijd aan met andere honden en 1 op de 12 heeft zelfs bijtende bewegingen gemaakt naar zijn of haar baasje. En ook op plaats 2 en 3 staand verrassende honden…
De zilveren medaille op de ranglijst ging naar de chihuahua, een nog kleinere hondensoort die ook met grote regelmaat probeert anderen aan te vallen, terwijl de Jack Russell op de derde plaats eindigde. Bassets, golden retrievers, labradors en greyhounds zijn het minst agressief en dat verbaast me dan weer een stuk minder.
Volgens een van de Amerikaanse onderzoekers is het mogelijk dat de kleinere soorten genetisch meer voorbestemd zijn voor agressief gedrag dan grotere honden zoals pittbulls of rottweilers, die je ergens in het midden van de ranglijst terugvindt. Het percentage beten of bijtpogingen ten opzichte van vreemden ligt bij de kleine soorten 20 procent hoger dan het gemiddelde, terwijl de aanvallen op andere honden zelfs 30 procent hoger liggen dan bij de groten.
Lees ook:CBS: Nog nooit zo’n laag ziekteverzuim in Nederland
Lees ook:50plussers boeken steeds vaker singlereizen
Lees ook:Nederlandse ouderen hebben het goed voor elkaar
Lees ook:Stop borstkankerscreening 70-plussers
Lees ook:50-plussers te duur
Zelf ben ik het bezit van een labrador en een hele lieve teckel.
Mijn huidige teckel is niet de eerste. Mijn eerste teckel was een lieve schat en een allemansvriendje. (Zij werd bijna 17 jaar) Later kreeg ik haar dochter erbij. In het vorige gezin was zij niet te handhaven. Zij was jaloers en bezitterig. Iedereen die in mijn buurt kwam kreeg een knauw en een grom. Ik kon haar niet houden omdat zij een gevaar was voor kleine kinderen. Later kreeg ik nog een teckel die ook al iets ouder was. Eveneens een valse tante. Het is echter niet reeel de het ras over een kam te scheren. Het is een kwestie van zeer consquent opvoeden. Sommige mensen kunnen beter geen hond nemen. Een stabiele omgeving bij het opvoeden van de pup is van esentieel belang.
Ook ik ben door schade en schande wijs geworden. Nu heb ik een sociale en aaibare teckel die geliefd is bij alle buren. Men kan beter een toptien van goede of slechte baasjes maken.
onzin dat deteckel agressief zou zijn ,er zal wel eens iets gebeurd zijn ,maar wordt direkt door de pers overtrokken